My favorite Stuff ...movie

พิธีกร : สวัสดีครับท่านผู้ชมทุกท่าน และที่รับฟังอยู่ทาง FM.97.5
วันนี้เป็นวันดี นะครับ ผมได้รับเชิญ แขกที่ตามตัวได้ยากมากๆๆๆ
ผู้กำกับเงินล้าน ของเรา ที่สร้างชื่อ มากับหนังของเขาเอง
ขอเชิญพบกับ
.
.
.
ไมเคิล ดุสิต นันทนพิบูล ผู้กำกับเงินล้านของเรา กันเลยครับ

ไมเคิล : สวัสดีครับ ผม ไมเคิล สะพานฟาย ครับ (สะพานฟาย คือชื่อ แกงค์)
พิธีกร : คุณมีความฝันไหมครับ
ไมเคิล : แน่นอน ครับ ผมฝันว่า ผมเป็นผู้กำกับหนัง ผมชอบมานานแล้วตั้งแต่เด็ก
ตอนเด็ก ผมชอบ โดดเรียนไปดูหนังบ่อย
พิธีกร : แล้วหนังเรื่องไหนละครับที่คุณชอบมากที่สุด
ไมเคิล : หนังที่ผมชอบมากที่สุดเลย ก็คือ รักแห่งสยาม โดยเฉพาะนักแสดงที่แสดงเป็น หญิง
(ตาล กัญญา รัตนเพชร ดารานำหญิง)
เรื่อง รัก แห่งสยาม โต้งและมิวเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็ก โดยบ้านของทั้งสองอยู่ตรงข้ามกัน มิวอยู่กับอาม่าเพราะพ่อและแม่ของเขาต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ส่วนโต้งอยู่กับกร (ทรงสิทธิ์ รุ่งนพคุณศรี) สุนีย์ (สินจัย เปล่งพานิช) พ่อและแม่ของเขา รวมถึงแตง (เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์) พี่สาว ต่อมากรต้องไปทำงานที่จังหวัดเชียงใหม่ จึงถือโอกาสพาครอบครัวไปเที่ยวด้วย แต่แตงขอไปเที่ยวต่อกับเพื่อน ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้แตงหลงไปในป่าและหายตัวไป กรจึงรู้สึกเสียใจและเริ่มดื่มเหล้าอย่างหนักมาตั้งแต่บัดนั้น ไม่นานต่อมาครอบครัวของโต้งซึ่งเหลือเพียงสามคนได้ย้ายบ้านออกไป และไม่กี่เดือนหลังจากนั้น อาม่าของมิวได้ล้มป่วยลงและเสียชีวิตในเวลาต่อมา
เวลาผ่านไป โต้ง (มาริโอ้ เมาเร่อ) เด็กชายชั้น ม.6 ได้คบโดนัท (อธิชา พงศ์ศิลป์พิพัฒน์) เป็นแฟน แต่ด้วยความห่างไกลกัน โดนัทจึงเริ่มสงสัยว่าโต้งอาจไม่รักเธอแล้ว ในขณะที่ มิว (วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล) เด็กชายวัยเดียวกัน ผู้มีพรสวรรค์ทางดนตรีก็กำลังทุ่มเทความรักให้กับเสียงเพลงและวงดนตรีออกัสของตัวเอง มิวไม่เคยได้สัมผัสกับความรักมานานแสนนาน ตั้งแต่อาม่าตายจากไป แม้เพลงแรกของวงจะเป็นที่รู้จัก แต่เมื่อพี่อ๊อด (พงศ์นรินทร์ อุลิศ) โปรดิวเซอร์ได้เสนองานให้แต่งเพลงรัก จึงเป็นเรื่องยากเหลือเกินที่มิวต้องแต่งเพลงนี้เพื่อนำไปเสนอกับค่ายเพลงใหญ่ ในเวลาเดียวกับที่ หญิง (กัญญา รัตนเพชร) เพื่อนบ้านของมิวก็คอยให้กำลังใจและแอบมองมิวอยู่ห่าง ๆ แต่มิวก็ไม่เคยรับรู้ความรู้สึกที่หญิงมีต่อตัวเองเลย
วันหนึ่ง ขณะที่โต้งกำลังหาซื้อซีดีวงออกัสที่ร้าน ดี.เจ.สยาม เขาได้พบกับมิวอีกครั้ง หลังจากที่ขาดการติดต่อกันมานาน ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มก่อตัวขึ้น มิวแนะนำโต้งให้รู้จักกับ จูน (เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์) คนดูแลวงดนตรีของมิวที่หน้าตาและบุคลิกเหมือนกับแตง พี่สาวของโต้งที่หายตัวไป โต้งจึงคิดแผนให้แม่จ้างจูนปลอมตัวเป็นแตงเพื่อมารักษาอาการติดเหล้าให้กับพ่อ
การเข้ามาของจูนทำให้ครอบครัวโต้งดีขึ้น ในขณะที่เพลงรักของมิวก็เริ่มก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างขึ้น ความฝันของวงออกัสที่จะได้ออกอัลบั้มเริ่มใกล้เข้ามาทุกที แต่เมื่อสุนีย์จัดงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของแตง ทำให้ความสัมพันธ์ของมิวและโต้งใกล้ชิดมากขึ้นจนเกินเลย สุนีย์จึงต้องเข้ามาตักเตือนมิว และห้ามไม่ให้โต้งไปบ้านมิวอีก เมื่อกรรู้เรื่องเข้า ทำให้เขากับสุนีย์ต้องทะเลาะกัน
ด้วยปัญหาข้างต้น โต้งจึงเริ่มหันไปสูบบุหรี่ กินเหล้ากับเพื่อน ในขณะที่มิวหายตัวไปในวันออดิชั่น สร้างความเสียหายให้กับวง จนโปรดิวเซอร์ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนนักร้องนำ เพราะได้จองคิวคอนเสิร์ตในวันคริสต์มาสไว้แล้ว แต่เอกซ์ (ชานน ริกุลสุรกาน) เพื่อนสนิทของมิวได้เสนอตัวที่จะเป็นคนไปบอกมิวเอง โดยมีจูนช่วยอีกแรง
ทางฝั่งครอบครัวโต้ง สุนีย์สังเกตว่ากรไอเป็นเลือด จึงรีบพากรส่งโรงพยาบาล หมอบอกว่ากรเสียตับไปมาก ในระหว่างที่กรรักษาตัวอยู่นี้ จูนได้บอกความจริงเกี่ยวกับครอบครัวให้สุนีย์รู้ และได้อยู่ดูแลกร ซึ่งเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้อยู่กับสุนีย์และกร ส่วนเอกซ์ได้ขอร้องให้มิวกลับมาร้องเพลงอีกครั้ง
ในวันคอนเสิร์ต มิวได้กลับมาร้องเพลงให้ออกัส ขณะเดียวกัน โต้งได้มาที่สยามสแควร์ตามคำชวนของโดนัท และ ณ ที่นั่น โต้งได้บอกเลิกโดนัท และตัดสินใจไปดูคอนเสิร์ตของออกัสพร้อมกับหญิง
หลังคอนเสิร์ตจบ โต้งได้พบกับมิวอีกครั้ง และมอบของขวัญวันคริสต์มาสให้ เมื่อโต้งกลับมาที่บ้าน โต้งพบว่าจูนไม่ได้กลับมาอีกแล้ว เพราะเธอรู้ว่า ถึงครอบครัวของโต้งไม่มีแตงอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องจมปลักอยู่กับความทุกข์ ส่วนมิวเองก็รู้สึกตื้นตันกับของขวัญที่โต้งให้
อ้างอิงมาจาก วิกิพีเดีย

พิธีกร : แล้วทำไมคุณถึงชอบเรื่องนี้ละครับ
ไมเคิล : ก่อนอื่นเลย เป็นหนังที่สะท้อนถึงชีวิตของกลุ่มบุคคลในสังคมได้เป็นอย่างดี และยังแสดงออกถึงความรักที่มีหลายมุมมอง และ หลายแง่คิด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวความรักของ มิว-โต้ง ที่มันเป็นไปไม่ได้ เนื่องมาจากหลายๆ ปัจจัย ไม่ว่าจะเป็น ทางบ้าน การมองของคนในสังคม สรุปง่ายๆคือ ความรักแบบนี้ยังไม่เป็นที่ยอมรับในสังคมไทยนี้ จะเห็นได้จากหลังจากหนังเรื่องนี้ ได้ฉายออกมาแล้ว มีทั้งกระแสเห็นด้วยและ ต่อต้าน เป็นจำนวนมาก มันคงต้องใช้เวลาอีกนาน ถึงจะเป็นที่ยอมรับได้ในสังคมไทยของเรา
แต่สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดในหนัง คือ ความรักของ พ่อ-แม่ ที่มีต่อลูก และความรักที่สามี มีให้กับ ภรรยา ทำไมคนสองคนถึงยังได้รักกันจนแก่เถ้า อยู่ด้วยกันมานาน นานจนบางครั้งเบื่อหน้ากัน ทะเลาะกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ความสัมพันธ์อันนี้ยังไม่ขาดไปได้ นั้น ก็เพราะเขารักกัน
คำว่า รัก คำเดียวมันมากมายมหาสาร
แต่การเรียนรู้ที่จะรัก นั้น สำคัญกว่า หนังได้สื่อ ถึง ตัวละครทุกคนได้เรียนรู้ ความรัก ผ่าน บทบาทของตนเอง และ มันกลมกลืน หวาน (จนบางครั้งต้องปิดตา) และเข้ากันได้ทั้งหมด
ก็สมควรอย่างยิ่ง สำหรับ รางวัลมากมาย ที่ได้รับมา